Özbekistan, yok olan Aral Gölü bölgesini canlandırmaya çalışıyor.

Aral Gölü, Sovyet döneminde sulama sistemlerinin kötü kullanımı ve iklim değişikliği nedeniyle sadece on yıllar içinde yok oldu. Bu, yerel iklimi ve bölgedeki yaşamı tüm yönleriyle önemli ölçüde etkiledi.
Aral Gölü'nün yok olması, dünyanın insan eliyle yapılan en kötü çevre felaketlerinden biri olarak anılıyor. Özbekistan, uluslararası ortaklarla birlikte, bu bölgeyi rehabilite etmek için bir dizi girişimde bulunuyor.
Zinovy Novitsky, 2018 yılında Özbekistan Cumhurbaşkanı tarafından Aral Gölü'nün kurumuş dibine bir orman dikmek için başlatılan geniş çaplı bir devlet programının küratörü. Halihazırda 1 milyon 730 hektarlık bir alan tuza ve kuraklığa dayanıklı çeşitli bitkilerle kaplandı. Amaç, bölgenin çevresini iyileştirmek.
Novitsky, "Bitkiler kökleriyle toprağı tutarak, tuz ve kumu zeminde tutar. Bu bitkiler oksijen yayar ve karbondioksiti emer. Olumlu bir etkisi de bu." şeklinde konuştu.
Her yıl kum fırtınaları, Aral Gölü'nün kurumuş zemininden havaya 100 milyon tondan fazla toz ve toksik tuz saçıyor. Projenin kilit bitkisi siyah saksaul, doğal bir kalkan işlevi görüyor.
Novitsky, "Saksaul mekanik bir engel görevi görüyor. Bir saksaul bir ton toksik kum ve tuz tutabilir. Eğer o olmasaydı, tüm bunlar havaya yükselir ve uzun mesafelere taşınırdı." dedi.
Aral Gölü, Sovyet döneminde sulama sistemlerinin kötü kullanımı ve iklim değişikliği nedeniyle sadece on yıllar içinde yok oldu. Bu, yerel iklimi ve bölgedeki yaşamın tüm yönlerini önemli ölçüde etkiledi.
Aral Gölü, bir zamanlar balıkçılık endüstrisi için bir merkezdi ancak yarım yüzyıl içinde gölün sadece yüzde 10'u kaldı ve su çekilmeye devam ediyor.
Bir zamanlar dünyanın en büyük 4. gölü olan Aral Gölü'nde bol miktarda çeşitli balık türleri bulunurdu.